บทความ

บทที่สิบห้า (End) #เอยจะครองโลก

บทที่สิบห้า (End) #เอยจะครองโลก 15 ริมฝีปากของเราเลื่อนเข้าหากันอย่างไม่ต้องมีใครต้องสอน จูบครั้งนี้ต่างไปจากทุกครั้ง ทั้งร้อนแรงและหลอมละลายเขาจoแทบจะหมดแรงไปทั้งตัว ไร้สิ้นหนทางขัดขืน ปล่อยความรู้สึกที่มีไปตามอารมณ์ที่กำลังเดือดพล่าน “อื้อ...” เสื้อผ้าที่สวมใส่ไม่รู้หลุดหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีผิวก็โดนสัมผัสจากอากาศเย็นๆเข้าซะแล้ว ยืนจูบเก่งมากๆ เพียงแค่ไม่กี่ครั้งน้องสามารถรับรู้ได้เลยว่าแบบไหนที่จะทำให้เขาใจอ่อนได้โดยไม่มีทางขัดขืน “อื้อ... อ...อย่าเพิ่ง” ไม่ใช่แค่จูบที่เก่ง แต่อีกคนจดจำได้หมดทุกอย่างว่าสัมผัสจุดไหนแล้วจะรู้สึกดี อย่างกับรู้จักร่างกายเขามานานอย่างงั้นล่ะ เด็กคนนี้นี่มัน... “ย...ยืน” เสียงหวานๆที่เรียกข้างหู ทำเอาใครบางคนยิ่งยกยิ้มอย่างพึงพอใจ เอยเตรียมตัวมาแล้ว ไม่ต้องทำให้เลยด้วยซ้ำ เด็กดีขนาดนี้ สงสัยต้องมีรางวัลให้ “ไม่ต้องนอนดีมั้ยครับคืนนี้ หื้ม” เอยคงไม่ว่างตอบ แขนเรียวโอบรอบคอเขาก่อนที่ตัวจะเริ่มกระตุกบ่งบอกว่าใกล้จะเสร็จกับสิ่งที่เขากำลังปรนเปรอให้เมื่อครู่ แต่ใครจะยอมกันล่ะ “อย่าแกล้งกันดิ” มีคนทำหน้างอนแล้

Special Chapter #ร่างกายต้องการอบอุ่น

14 Special Chapter ตึกนิติศาสตร์ดูจะคึกคักและสนุกสนานกว่าทุกๆวัน เพราะวันนี้เป็นวันกำหนดการรับน้องวันแรกของคณะ เด็กปีหนึ่งหลายคนนั่งรวมกันที่ลานกว้างโดยที่มีรุ่นพี่สันทนาการอยู่รอบๆ คณะนี้ดูจะเป็นกันเองและไม่เคร่งเครียดเท่ากับคณะอื่นๆ ออกจะปล่อยสบายๆซะมากกว่า “อุ่น ทางนี้ๆ” เสียงยูเรียกจากโต๊ะมุมๆหนึ่งของตึก ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไป เห็นอีกคนนั่งอยู่คนเดียวท่ามกลางกระเป๋าอีกสองใบเลยได้สงสัย โยธาไปไหน “มันกับไอ้เวย์ไปขนของช่วยน้องๆ เดี๋ยวก็มา” ยูตอบให้หลังจากที่เห็นว่าอุ่นมองซ้ายมองขวาเหมือนกับว่าหาเพื่อนเขาไม่เจอ พอได้ฟังเจ้าตัวก็พยักหน้ารับแค่นั้น ยังประหยัดคำที่จะพูดกับพวกเขาเหมือนเดิมเลย “อุ่นรอนานมั้ย” โยกลับมาแล้ว โดยที่เสื้อนักศึกษาเปียกไปด้วยเหงื่อ แถมใบหน้ายังชุ่มไปด้วยน้ำที่เพิ่งจะล้างมาอีกต่างหาก “ไม่นานหรอก” พูดไปก็เอาผ้าเช็ดหน้าตัวเองมาเช็ดให้อีกคนด้วย เล่นเอาคนมีแฟนนั่งนิ่งอ้อนอุ่นไม่หยุดจนเพื่อนหมั่นไส้แกล้งๆถีบไปหลายที แต่โยธากลับไม่สะทกสะท้านแถมยังถือโอกาสออเซาะอุ่นเพิ่มอีก “เราต้องเอาบทความไปส่งก่อนนะ” “ครับ เดี๋ยวผมไปรับ รออย